بیماری آلزایمر یکی از بزرگترین نگرانی های ما در سنین بالا است. تمام کاری که شما می توانید انجام دهید منتظر ماندن برای کشف یک روش درمانی و داروئی برای درمان این بیماری می باشد. تحقیقات چشمگیری در این زمینه نشان می دهد که می توانید خطر ابتلا به آلزایمر و سایر اختلالات روانی را از طریق تغییراتی ساده اما موثر در سبک زندگی خود پیشگیری کنید. با استفاده از یک شیوه زندگی سالم مغزی، ممکن است شما قادر به پیشگیری از آ?لزایمر و کاهش و یا حتی معکوس کردن روند آن باشید.
این حقیقت که خطر ابتلا به آلزایمر با افزایش سن توسعه می یابد، یک حقیقت مخوف در زندگی می باشد به ویژه اگر یکی از عزیزان شما به این بیماری مبتلا شده باشد و شما شاهد آن بوده باشید. محققان در سراسر جهان به دنبال ارائه یک روش درمانی هستند اما با افزایش میزان ابتلا به این بیماری، تمرکز آنها بیشتر از درمان به سمت پیشگیری از آلزایمر معطوف می شود. آنها کشف کرده اند که می توان جلوی برخی علائم بیماری آلزایمر و سایر اختلالات را از طریق ترکیبی از عادات سالم گرفت یا آن را به تاخیر انداخت و از آن پیشگیری کرد.
با شناسایی و کنترل فاکتورهای خطر شما می توانید خطر ابتلا به این بیماری را با انجام یک سری اقدامات آگاهانه به پیشگیری ازآلزایمر بپردازید.
آلزایمر یک بیماری پیچیده با فاکتورهای خطر چند گانه می باشد. برخی ازآنها مانند سن و ژنتیک خارج از کنترل شما می باشند. اما 6 روش برای ایجاد یک سبک زندگی سالم برای مغز شما وجود دارد که می توانید به پیشگیری از آلزایمر اقدام نمایید. هر چه بیشتر از این اقدامات در زندگی خود بهره بگیرید، مغز شما مدت زمان طولانی تر با قدرت بیشتری به کارآیی خود ادامه خواهد داد. و می توانید به راحتی اقدام به پیشگیری از آلزایمر نمایید.
ورزش مداوم بر اساس گزارشات انجمن تحقیقات و پیشگیری از آلزایمر می تواند خطر ابتلا و گسترش بیماری آلزایمر را تا 50 درصد کاهش دهد. به علاوه، ورزش می تواند موجب پیشگیری از آلزایمر در افراد مبتلا به اختلالات هوشیاری و روانی کاهش شود. ورزش مداوم با تحریک مغز به حفظ اتصالات قدیمی و ایجاد اتصالات جدید شما را در برابر بیماری آلزایمر محافظت می کند.
سعی کنید حداقل 150 دقیقه در هفته یک ورزش نسبتا فشرده داشته باشید. در حالت ایده آل ورزش شما باید ترکیبی از ورزش های هوازی و تمرینات قدرتی باشد. بهترین ورزش برای افراد تازه کار پیاده روی و شنا می باشد.
عضله سازی به پمپاژ خون به مغز شما کمک می کند. داشتن یک وزن متعادل و تمرینات استقامتی نه تنها به افزایش حجم عضلات شما کمک می کند بلکه مغز شما را نیز سالم نگه می دارد. برای افراد بالای 65 سال، 2 یا 3 جلسه تمرین قدرتی در هفته باعث کاهش 50 درصدی خطر ابتلا به آلزایمر می باشد.
تعادل را در تمرینات خود حفظ کنید. آسیب های مربوط به ناحیه سر خطری بالقوه برای شما با افزایش سن می باشد که خطر ابتلا به آلزایمر و سایر اختلالات روانی را در شما افزایش می دهد. ایجاد تعادل در تمرینات خود می تواند شما را چالاک نگه داشته و این خطرات را از زندگی شما حذف کند. از ورزش هایی مانند یوگا، تای چی یا ورزش های با توپ بهره ببرید.
انسانها موجوداتی اجتماعی هستند. ما و مغز ما در انزوا رشد نمی کند. شرکت در فعالیت های اجتماعی سبب پیشگیری از آلزایمر و محافظت در برابر سایر اختلالات روانی می شود. پس سعی کنید شبکه ای قوی از دوستان و عزیزانتان را همیشه در کنار خود داشته باشید. شما نیاز دارید که همیشه در ارتباط حضوری و نزدیک با افرادی باشید که به شما حس خوب منتقل می کنند. هر چند با افزایش سن، اغلب افراد احساس انزوا و تنهایی می کنند هیچ گاه برای دوست یابی و برقراری ارتباط با افراد جدید دیر نیست.
در بیماری آلزایمر، التهاب و مقاومت به انسولین موجب آسیب رساندن به نورون ها و مهار ارتباط بین سلول های مغزی می شود. آلزایمر گاهی اوقات به عنوان "دیابت مغز" شناخته می شود و یک تحقیق روزافزون نشان می دهد که ارتباط قوی بین اختلالات متابولیکی و سیستم های پردازش سیگنال وجود دارد. با تنظیم عادات غذایی، می توانید به کاهش التهاب و پیشگیری از آلزایمر کمک کنید.
شکر را از غذای خود حذف کنید : غذاهای شیرین و کربوهیدرات های تصفیه شده مانند آرد سفید، برنج سفید و ماکارونی می توانند منجر به افزایش شدید قند خون در مغز شما شوند. مراقب باشید قند پنهان در انواع غذاهای بسته بندی شده شامل غلات و نان ، سس پاستا و محصولات کم و یا بدون چربی نیز باشید.همچنین پیشگیری از درمان بسیار مهم تر است.
از رژیم غذایی مدیترانه ای استفاده کنید و از آن لذت ببرید: چندین مطالعه اپیدمیولوژیک نشان می دهد که استفاده از یک رژیم غذایی مدیترانه ای به طور چشمگیری خطر ابتلا به افسردگی و بیماری آلزایمر را کاهش می دهد. این رژیم به معنی استفاده از مقدار زیادی از سبزیجات، لوبیا، دانه غلات، ماهی و روغن زیتون و استفاده حداقلی از غذاهای فراوری شده می باشد.
اجتناب از مصرف چربی های ترانس: این چربی ها می توانند باعث التهاب و تولید رادیکال های آزاد شوند - هر دوی آنها باعث اختلال در عملکرد مغز می شوند. از مصرف غذاهای فست فود، غذاهای سرخ شده و بسته بندی شده و هر چیزی که حاوی "روغن های حاوی هیدروژن" است، اجتناب کنید. حتی اگر ادعا کنند که حاوی چربی های ترانس نیستید.
فولیک اسید، ویتامین B12 ، ویتامین D و روغن ماهی می تواند به سلامت مغز شما کمک کند. تحقیقات در خصوص تاثیرات ویتامین E، گینگو بیلوبا، کانزیم Q10 و زردچوبه به نتایجی قطعی نرسید اما در به تاخیر انداختن علائم و روند بیماری آلزایمر و سایر اختلالات روانی مفید می باشد.
کسانی که در طول عمر خود به یادگیری چیزهای جدید ادامه می دهند، دائما در حال به چالش کشیدن مغز خود هستند و کمتر به بیماری آلزایمر و سایر اختلالات روانی مبتلا می شوند. در اصل، "شما یا باید از آن استفاده کنید یا آن را از دست بدهید." . در تحقیق ابتکاری NIH ACTIVE، بزرگسالان سالمندی که تنها 10 جلسه آموزش ذهنی دریافت کرده اند نه تنها عملکرد شناختی خود را در فعالیت های روزانه در ماه های پس از تمرین بهبود بخشیدند، بلکه 10 سال بعد نشانه هایی از روند بهبود دراز مدت نیز در آنها ادامه داشت. فعالیت هایی که نیاز به ارتباطات چندگانه، واکنش ها و سازمان دهی دارند بیشتر از مغر شما محافظت می کنند. هر روز زمانی را برای تحریک ذهن خود کنار بگذارید:
این موضوع در بین مبتلایان به بیماری آلزایمر رایج است که از بی خوابی و درگیری های ذهنی رنج ببرند. اما تحقیقات جدید نشان داده است که بی خوابی و بی نظمی در خواب نه تنها یکی از علائم آلزایمر است بلکه می تواند یک فاکتور خطر نیز باشد.
تحقیقات متعددی نشان داده است که خواب های ضعیف و بی کیفیت با مقادیر زیاد بتا آمینوئید که یک پروتئین چسبنده به مغز است در ارتباط است و باعث اختلال در خواب می شود به ویژه خواب های عمیق که برای شکل گیری حافظه ضروری می باشند. تحقیقات دیگر بر این موضوع تاکید داشته است که خواب های عمیق و پیوسته می تواند به دفع سموم از مغز کمک شایانی داشته باشد.
اگر محرومیت از خواب شب، باعث کاهش سرعت تفکر شما شود و بر حالات روحی شما تاثیر بگذارد، شما ممکن است در معرض خطر بزرگتری از علائم بیماری آلزایمر باشید. اغلب بزرگسالان به حداقل 8 ساعت خواب در طوب شبانه روز نیاز دارند. با خواب کافی می توانید به راحتی به پیشگیری از آلزایمر بپردازید.
اضطراب های مداوم و پیوسته می تواند تاثیراتی منفی بر روی مغز شما داشته باشد که منجر به انقباض فضای کلیدی حافظه شما شده و روند رشد سلول های عصبی را متوقف می کند و باعث افزایش خطر ابتلا به آلزایمر می شود.اگر میخواهید به پیشگیری از آلزایمر بپردازید باید اضطراب و استرس را کنار بگذارید.
ابزارهایی برای مدیریت استرس می تواند این تاثیرات منفی و خطرناک را به حداقل برساند.
سطح اضطراب خود را با تکنیک های ثابت شده زیر آزمایش کنید.
نفس بکشید! استرس خود را با کشیدن چند نفس عمیق و ممتد کنترل و مدیریت کنید. این روش بسیار قوی، ساده و رایگان می باشد.
زمان هایی برای آسایش روزمره خود برنامه ریزی کنید: تحت کنترل درآوردن استرس نیازمند تلاش هایی می باشد.
آسودگی را یک اولویت قرار دهید. این می تواند قدم زدن در پارک، بازی کردن با سگ، یوگا یا دوش گرفتن باشد.
آرامش درونی خود را تقویت کنید: مدیتیشن، مناجات، انجام کارهای مذهبی می تواند شما را در برابر آثار مخرب استرس ایمن کند.
شادی و تفریح را یک اولویت زندگی خود قرار دهید: فقط کار کردن بدون تفریح نمی تواند ایده خوبی برای کنترل استرس و سلامت مغز شما باشد. زمانی را برای تفریح و سرگرمی خود اختصاص دهید که می تواند شامل کارهای مختلفی باشد مانند نواختن پیانو یا دوچرخه سواری.
حس شوخ طبعی خود را حفظ کنید: این قابلیت شما می تواند لبخند را بر روی لبان شما بیاورد. عمل خندیدن می تواند باعث شود بدن شما به جنگ با استرس بپردازد.
همانطور که هر چه برای بدن مفید باشد برای مغز نیز مفید است، برعکس آن نیز صادق است و هر چه برای بدن مضر باشد برای مغز نیز مضر است.
سیگار کشیدن را ترک کنید: سیگار کشیدن یکی از مهمترین فاکتورهای خطر برای ابتلا به آلزایمر است. مطالعه ای بر روی افراد بالای 65 سال نشان داد که سیگار کشیدن باعث افزایش 80 درصدی خطر ابتلا به آلزایمر در مقایسه با افرادی که سیگار نمی کشند، می شود. هنگامیکه سیگار را ترک کنید، مغز به سرعت شروع به بهبود روند عملکردی خود می کند.و از این رو به پیشگیری از آلزایمر اقدام می نمایید.
فشار خون و سطح کلسترول خود را کنترل کنید: هر دو موار فشار خون و سطح کلسترول بالا باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و بیماری های قلبی عروقی می شود. در تعادل نگه داشتن این دو مورد علاوه بر قلب شما باعث بهبود عملکرد مغز شما نیز خواهد شد.و می توانید خیلی راحت به پیشگیری از آلزایمر بپردازید.
مراقب وزن خود باشید: وزن بالا یک فاکتور خطر برای ابتلا به آلزایمر و سایر اختلالات می باشد. یک مطالعه جامع نشان داده است افرادی که در سنین میانسالی اضافه وزن دارند، 2 برابر بیشتر احتمال ابتلا به آلزایمر خواهند داشت و افراد چاق نیز 3 برابر بیشتر از سایرین احتمال ابتلا به آلزایمر دارند. کاهش وزن کمک شایانی به محافظت از مغز شما خواهد کرد.جهت پیشگیری از آلزایمر باید مراقب وزنتان باشید.
در نوشیدن مشروبات الکلی میانه روی و اعتدال را رعایت کنید: هر چند نوشیدن شراب قرمز با رعایت اعتدال مزایای زیادی برای مغز شما دارد اما مصرف بیش از حد به شدت خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش داده و باعث افزایش سرعت پیری مغز می شود.
کلمات کلیدی :
» نظربرنامه های توانبخشی مدرن عموما در اجتماع و در خارج از محیط بیمارستان یا مراکز توانبخشی سنتی صورت می پذیرند. همچنین توانبخشی سالمندان در منزل نیز به عنوان گزینه ای برای افراد مسن مطرح است. مطالعات بر روی افراد با تجربه سکته مغزی یا شکستگی لگن یا افراد دارای ترکیبی از ناتوانی های جسمی نشان داده است، خروجی و نتایج توانبخشی سالمندان در منزل، معادل نتایج مراکز توانبخشی سنتی می باشد.
در این برنامه ها، توانبخشی چند منظوره در خانه با حضور پزشک عمومی به عنوان سرپرست مراقبت های پزشکی انجام می شود. در مورد افراد با ناتوانی های جسمی خفیف ، فرایند توانبخشی و نگهداری سالمندان عموما با استفاده از یک متخصص سلامت، مانند فیزیوتراپیست یا اسیب شناس گفتاری سرپرستی می شود که او با همکاری و مشورت با متخصصان دیگر راهکارهای مناسب را به بیمار ارائه می دهد.
به عنوان مثال پرستاری که به یک فرد سالمند برای افزایش استقلال فردی و انجام امور شخصی کمک می کند ممکن است با یک فیزیوتراپیست یا مربی توانبخشی برای گرفتن مشورت در زمینه خاص برای کمک به افزایش توان حرکتی بیمار به صحبت بپردازد.
توانبخشی سالمندان بهتر است به صورت دوره ای انجام شود که بسیار کارآمدتر از دوره های پیوسته و مداوم می باشد. زمانی که به اهداف تعیین شده دست یافتیم یا به این نتیجه رسیدیم که فقط بهبودی در سطح محدود ممکن می باشد، این افراد باید به دوره های خود پایان دهند و مرخص شوند. اغلب افراد سالمند چندین دوره ی توانبخشی را باید پشت سر بگذارند که متناسب با شرایط جسمانی آنها می باشد.
برنامه های توانبخشی مدرن عموما در اجتماع و در خارج از محیط بیمارستان صورت می پذیرند
در میان افراد سالمند متقاضی شرکت در دوره های توانبخشی و نگهداری سالمندان ، قسمت اعظمی از آنها نیازمند دوره های طولانی برای بازیابی کامل یا نسبی توانایی جسمانی خود می باشند. در حالت کلی، این دسته از بیماران دارای علائم شدید از ناتوانی جسمی می باشند یا ناتوانی فیزیکی و شناختی آنها پس از ابتلا به بیماری یا مصدومیت با سرعت و شدت زیادی گسترش یافته است. این موارد باعث بروز 2 مسئله مهم می شود.
مسئله اول، این تصمیم که دوره های توانبخشی برای فرد مناسب نمی باشد ممکن است توسط فرد یا اعضای خانواده او یا متخصص سلامت مربوطه مورد قبول واقع نشود. چراکه این امر بسیار محتمل است که فرد پتانسیل بهبود سطح عملکردی را داشته باشند هر چند که به استقلال کامل دست نیابد.
مطالعات بر روی افراد شرکت کننده در این دوره ها پس از سکته مغزی ثابت کرده است که این افراد پس از گذراندن این مراقبت ها شرایط عملکردی خود را بهبود بخشیده اند.
روش مناسب تر برای فردی که تشخیص داده شده است با شرکت در دوره های مراکز توانبخشی و نگهداری سالمندان به بهبودی خاصی دست پیدا نخواهد کرد، تعریف اهداف و روش های جدید مراقبتی می باشد به عنوان مثال: استفاده از پرستار خانگی. اهداف جدید تعریف شده معمولا مرتبط با توان حرکتی، تداوم و استقلال در انجام امور روزمره که در یک محیط مسکونی با بهره گیری از کمک های پرستار، فیزیوتراپ و کارشناس کاردرمانی می باشد.
پیگیری روند پیشرفت اهداف محدود تعریف شده و ارائه نظرات و پیشنهادات برای مدیریت برنامه های آتی در خصوص مراقبت از افراد سالمندان و مطلع ساختن اعضای خانواده فرد دارای ناتوانی و پزش عمومی بسیار کارساز و مفید می باشد.
مسئله دوم، محرومیت فرد سالمند دارای ناتوانی جسمی شدید از حضور در این دوره ها به خاطر هزینه های بالای آن می باشد. دقت در کنترل و نظارت بر خروجی های برنامه های توانبخشی برای افراد مسن بسیار مهم می باشد.
همیشه برخی افراد وجود دارند که با گذراندن این دوره ها به بهبودی کامل دست نمی یابند و نیازمند مراقبت و پرستار در محل اقامت خود می باشند. ما بر این باوریم که نسبت افرادی که پس از دوره های توانبخشی و نگهداری سالمندان به مراقبت های در منزل نیاز خواهند داشت باید در حدود 15-10 % باشد.اگرچه این افراد به استقلال کامل در انجام امور شخصی خود دست نیافتند اما پیشرفت های چشمگیری در توان حرکتی و انجام امور شخصی آنها رخ داده است.
کلمات کلیدی : نگهداری سالمندان
» نظرمهمترین بخش نگهداری سالمندان این است که آنها را دوست داشته باشید و کمک کنیم که فعال بمانند. راه‌های مختلفی برای نگهداری از افراد سالمند وجود دارد، می‌توانید از آنها در خانه‌های خودشان مراقبت کنید، یا آنها به خانه خودتان بیاورید و به مراکز نگهداری سالمندان ببرید. با گذشت زمان و کمی تلاش، می توانید با دنبال کردن چند مرحله، به درستی از عزیزانتان مراقبت کنید.
در نهایت بسیاری از فرزندان مجبور خواهند شد از والدین خود مراقبت کنند. برنامه‌ریزی قبلی کمک می‌کند برخی از مسائل را قبل از اینکه به وضعیت اضطراری در آخرین لحظه برسند (مثل بیماری‌ها ناگهانی یا جراحت‌ها) برطرف کنید. با استفاده از تکنولوژی، خانه را برای افراد سالمند ایمن نگه دارید و هزینه های مربوط به مراقبت را پیش‌بینی کنید.
ورزش کردن می‌تواند به حفظ سلامت افراد سالمند کمک کرده و امید به زندگی را در آنها بین 10 تا 15 سال افزایش دهد. حتی برای افرادی که مدت‌های زیادی بدون فعالیت بوده‌اند نیز می‌تواند سلامتی به همراه داشته باشد. ورزش کردن می‌تواند نیاز به مراقبت‌های پزشکی را به تاخیر بیاندازد و برای مدت طولانی بیماری را از آنها دور نگه دارد.
اگر درد یا مشکلات پزشکی دارد، به آنها بگویید به دکتر بروند یا خودتان آنها را به دکتر ببرید. اگر درد یا بیماری خیلی شدید باشد، باید حتما با اورژانس تماس بگیرید و ببینید در آن لحظه چه کاری می‌توانید انجام دهید.
پزشکان مختلف ممکن است داروهای مختلف برای افراد مسن تجویز کنند و تنها پزشک داروساز از تمام داروهایی که آنها مصرف می کنند اطلاع دارد. با آنها در ارتباط باشید و در مورد عوارض جانبی و اثرات داروها با آنها صحبت کنید.
درخواست از افراد سالمند برای رانندگی نکردن، می‌تواند باعث خشم و ناراحتی در آنها شود. به یاد داشته باشید که توانایی رانندگی، یک مهمترین چیزهایی است که استقلال فرد مسن را حفظ می‌کند و پذیرفتن اینکه دیگر نمی‌توانند رانندگی کنند، برایشان سخت است.
کلمات کلیدی : نگهداری سالمندان
» نظردانشمندان علت دقیق بیماری آلزایمر را نمی دانند. این ممکن است ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مختلفی باشد که تحت تاثیر فرایندی که سلولهای عصبی مغز آنها تخریب می شوند، ایجاد می شود.
ژنتیک مطمئنا نقش مهمی در ابتلا به آلزایمر دارد که یک نوع نادر بیماری است که معمولا در خانواده ها اتفاق می افتد. دانشمندان همچنین به بررسی اهداف ژنتیکی برای آلزایمر که به تازگی شروع شده اند، شایع تر است. در این زمان، تنها یک ژن آپولیپوپروتئین (ApoE) E به طور قطعی به بیماری آلزایمر مبتلا شده است. با این حال، تنها درصد کمی از افراد دارای فرم ApoE هستند که خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد. در اینصورت سایر ژنها یا ترکیب ژنها ممکن است درگیر باشند.
محققان عوامل مختلف محیطی را بررسی کرده اند که ممکن است نقش مهمی در بیماری آلزایمر داشته باشند و یا روند بیماری را در افرادی که دارای حساسیت ژنتیکی هستند، بررسی کردند. برخی مطالعات نشان می دهد که ارتباط بین آسیب های جدی سر در اوایل بلوغ و توسعه آلزایمر وجود دارد.
سطح تحصیلات پایین، که ممکن است روحیه و فعالیت و تحریک نورون را کاهش دهد، نیز مورد بررسی قرار گرفته است. تا به امروز، هیچ شواهدی وجود ندارد که عفونت، فلزات و یا سموم صنعتی باعث بیماری آلزایمر شده باشند.
بیماری آلزایمر پنجمین علت مرگ در بزرگسالان آمریکایی 65 سال و بالاتر است. این بیماری بیش از 5 میلیون آمریکایی و میلیون ها نفر دیگر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد.
بیماری آلزایمر ممکن است ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مختلفی باشد
سن عامل اصلی ابتلا به بیماری آلزایمر است. احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر هر 5 سال پس از سن 65 سالگی دو برابر می شود. طبق گزارش انجمن آلزایمر ایالات متحده، 1 نفر از 8 فرد 65 سال و بالاتر مبتلا به بیماری آلزایمر است.
حدود 6 درصد افراد 65 تا 74 ساله مبتلا به آلزایمر هستند و تقریبا نیمی (45درصد) از افراد 85 سال و بالاتر این بیماری را دارند. در حالی که کمتر شایع است، آلزایمر می تواند جوانان را نیز تحت تاثیر قرار دهد. حدود 200،000 آمریکایی که در سن 65 سالگی هستند مبتلا به بیماری آلزایمر می باشند.
بیماری های آلزایمر بیشتر در زنان مشاهده شده است اما این احتمالا به این دلیل است که زنان تمایل دارند بیش از مردان زندگی کنند.
آفریقایی آمریکایی ها و اسپانیایی ها بیشتر نسبت به سفید پوستان در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هستند. این ممکن است بخشی به دلیل شرایط پزشکی مانند فشار خون بالا و دیابت است که به افزایش خطر ابتلا به آلزایمر منجر می شود.
افرادی که سابقه خانوادگی آلزایمر دارند، در معرض خطر بالای بیماری آلزایمر هستند.
محققان تحقیق کرده اند که بیماری هایی که قلب و عروق (سیستم عروق خونی) را تحت تاثیر قرار می دهند، خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهند. این شرایط عبارتند از: فشار خون بالا، سطح کلسترول غیر بهداشتی و دیابت نوع 2? شواهدی وجود دارد که کنترل این شرایط ممکن است به جلوگیری از بیماری آلزایمر کمک کند.
فشار خون نیرویی است که بر دیواره های شریان ها اعمال می شود، زیرا قلب خون را از طریق بدن جریان می دهد. فشار توسط نیرو و مقدار خون پمپ شده و اندازه و انعطاف پذیری شریان تعیین می شود.
محققان بالینی مواد متعددی را برای پیشگیری از بیماری آلزایمر مورد ارزیابی قرار داده اند اما هیچ کدام از آنها برای درمان آلزایمر مفید نبودند. این داروها شامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (داروهای ضد التهابی)، داروهای استاتین، داروهای جایگزین استروژن، مکمل های اسید فولیک، ویتامین E، مکمل های روغن ماهی و داروهای گیاهی مانند گینکو بلوبیا هستند.
با این حال، برخی از تغییرات شیوه زندگی ممکن است به پیشگیری از بیماری آلزایمر کمک کند:
فعالیت ذهنی و مشارکت در فعالیت های درگیر کننده ذهن (مانند انجام پازل جدول کلمات متقاطع و یا یادگیری زبان جدید) ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کمک کند.
از لحاظ جسمانی، ورزش و فعالیت بدنی منظم با شدت متوسط ممکن است به حفظ عملکرد شناختی کمک کند.
فعالیت اجتماعی، روابط و ارتباطات شخصی می تواند در برابر بیماری آلزایمر از شما محافظت کند.
از یک رژیم غذایی سالم برای جسم و مغز استفاده کنید. در حالی که هیچ عامل خاصی از رژیم غذایی برای جلوگیری از بیماری آلزایمر یافت نشده است، رژیم غذایی کم چرب و کم کلسترول برای قلب و مغز سالم است.
چربی های اشباع شده و اسیدهای چرب ترانس را با چربی های اشباع نشده از روغن های گیاهی و ماهی جایگزین کنید. اسیدهای چرب امگا 3 که حاوی اسید داکوساگزنئوئیک (DHA) و ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) هستند، منبع عالی چربی غیر اشباع هستند.
خوردن مقدار زیادی میوه و سبزی تیره رنگ که بهترین منبع برای ویتامین های آنتی اکسیدان و سایر مواد مغذی است به مقابله و درمان آلزایمر کمک می کند. (گرچه مطالعات زیادی انجام شده است، شواهد کمی وجود دارد یا هیچ شواهدی وجود ندارد که مکملهای ویتامین B یا E یا مکملهای روغن ماهی، دردرمان آلزایمر تاثیر دارد.غذا بهترین منبع برای دریافت این مواد مغذی است.) رژیم غذایی مدیترانه نمونه ای از برنامه غذایی است که شامل بسیاری از این توصیه ها است.
حفظ وزن سالم نکته مهم دیگری در خصوص این بیماری است. چاقی ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهد. چاقی همچنین خطر ابتلا به بیماری های قلبی و متابولیکی را که ممکن است با بیماری آلزایمر همراه باشد نیز افزایش می دهد.
کلمات کلیدی : درمان آلزایمر
» نظر
